ஸ்ரீ யதிராஜ ஸப்ததி
——————————
ஸ்ரீமாந் வேங்கட நாதார்ய : கவிதார்க்கிக கேஸரி |
வேதாந்தாசார்யவர்யோமே ஸந்நிதத்தாம் ஸதா ஹ்ருதி ||
——————————
அடியேன் , இண்டர்நெட்டில் எழுதிய “இராமாநுச நூற்றந்தாதியை”ப் பற்றிய
“எங்கள் கதியே, இராமாநுச முநியே” –என்பதைப் படித்தவர்கள், அவைகளைப் ,
படித்துப் படித்துப் பிடித்த சில அன்பர்கள், இதை வரவேற்றும், பாராட்டியும்
ஈ -மெயில் அனுப்பி, ஸ்ரீ யதிராஜ ஸப்ததிக்கு சுருக்கமாக விளக்கம்
எழுதுமாறு அடியேனைப் பணித்தார்கள்.
2. மிகச் சிறிய வயதில், ஸ்தோத்ரபாட கோஷ்டியில், சேவித்திருக்கிறேன்.
இருந்தாலும், அடியேன் தயங்கினேன். இது, ஸ்வாமி தேசிகன் அருளிய அருமையான
க்ரந்தம். பல மகான்கள், பல்வேறு காலங்களில், வ்யாக்யானம் அருளி
இருக்கிறார்கள். விரிவாகவும் அருளி இருக்கிறார்கள்; ரத்னச் சுருக்கமாகவும்
அருளி இருக்கிறார்கள். அடியேன், எழுதுவதா, வேண்டாமா ? வேண்டாம்
என்றால், வேண்டுகோள் விடுத்த அன்பர்கள் என்ன நினைப்பார்கள்;
எழுதலாம் என்றால், அதற்கான தகுதி, ஆற்றல், அறிவு துளியாவது
இருக்கிறதா ? என்றெல்லாம் யோசித்தேன்.
3. முதலில், ஸ்வாமி தேசிகன் அருளிய க்ரந்தத்தைப் படிக்கலாம் என்று
படிக்கத் துவங்கினேன் . ஒவ்வொரு ச்லோகமாகப் படிக்கத் துவங்கியதும்,
சிறிது நாட்கள், ச்லோக அர்த்தங்களிலேயே ஆழ்ந்தேன். ஒரே, ப்ரமிப்பு !
ஸ்வாமி தேசிகனுக்கு, ஸ்ரீ உடையவர்மீது, எவ்வளவு அளவு கடந்த அத்யந்த
பக்தி என்று ஆச்சர்யப்பட்டுப் போனேன். ஸ்ரீ ராமானுஜரை, ஸ்வாமி தேசிகனின் ,
யதிராஜ ஸப்ததி மூலமாகத் தர்சித்தேன்; தெண்டனிட்டேன் ;புந ; புந
தெண்டனிட்டேன். விசிஷ்டாத்வைதபரமாக, எவ்வளவு விவரங்கள்,
எவ்வளவு ரஹஸ்யங்கள் , எவ்வளவு பிறமத கண்டனங்கள்,காலத்தால்
அசைக்க முடியாத, காலத்தால் அழிக்க இயலாத விசிஷ்டாத்வைதக்
கொள்கைகளின் ஸ்தாபிதம்————-
இவற்றையெல்லாம் , இன்னும் பிறவற்றையெல்லாம் –இக்கட்டான ஒரு
காலகட்டத்தில் —பிற மதங்களின் நெருக்குதலில், ஆக்ரமிப்புகளில் ,
வேதமார்க்கத்தை ஒப்புக்கொள்ளும் அத்வைதம்போன்ற பிரிவுகளின்
தாக்குதலில், அவைகளையெல்லாம் ஒதுக்கித் தள்ளி, வெகு லாகவமாக
கேட்போர் மனம் பிணைக்கும் வண்ணம், வேதங்களிலிருந்தே
ஆதாரங்களை எடுத்துச் சொல்லி, ஸ்ரீ விசிஷ்டாத்வைதத்தை ஸ்தாபித்த,
ஸ்ரீ யதிராஜரை , மனக் கண்ணால் தர்ஸித்து,அவரது திருவுருவம் ,
மனத்தில் அழியாமல் நிலைகொள்ளவும், அவரது செயற்கரிய செயல்களை
உலகத்தார் உணர்ந்து போற்றவும், “ஸப்ததி” யை நமக்கு அளித்துப்
பேருபகாரம் செய்துள்ள பரம ஆசார்யன் ஸ்வாமி தேசிகன் மலரடிகளைத்
த்யானித்து, போற்றி, வணங்கி, அர்ச்சித்து, தெண்டனிட்டேன்.
காலகட்டத்தில் —பிற மதங்களின் நெருக்குதலில், ஆக்ரமிப்புகளில் ,
வேதமார்க்கத்தை ஒப்புக்கொள்ளும் அத்வைதம்போன்ற பிரிவுகளின்
தாக்குதலில், அவைகளையெல்லாம் ஒதுக்கித் தள்ளி, வெகு லாகவமாக
கேட்போர் மனம் பிணைக்கும் வண்ணம், வேதங்களிலிருந்தே
ஆதாரங்களை எடுத்துச் சொல்லி, ஸ்ரீ விசிஷ்டாத்வைதத்தை ஸ்தாபித்த,
ஸ்ரீ யதிராஜரை , மனக் கண்ணால் தர்ஸித்து,அவரது திருவுருவம் ,
மனத்தில் அழியாமல் நிலைகொள்ளவும், அவரது செயற்கரிய செயல்களை
உலகத்தார் உணர்ந்து போற்றவும், “ஸப்ததி” யை நமக்கு அளித்துப்
பேருபகாரம் செய்துள்ள பரம ஆசார்யன் ஸ்வாமி தேசிகன் மலரடிகளைத்
த்யானித்து, போற்றி, வணங்கி, அர்ச்சித்து, தெண்டனிட்டேன்.
4. இச்சமயத்தில், ப்ரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணன் அருளிய “ஸப்ததி ரத்ன
மாலிகா’வில் ஸ்ரீ லக்ஷ்மிஹயக்ரீவன் கிருபையால், ஒரு ச்லோகம் ஸ்புரித்தது.
ஸ்ரீபாஷ்யம் விரசய்ய ஸம்ய மிவரோ ஜித்வா ஸ்வயம் வாதிந :
பாஹ்யாம்ஸ்சாபி குத்ருஷ்டிகாந் புவிபுந : பாஷ்ய ப்ரதிஷ்டாஸயா |
ஸ்ரீமத் வேங்கடநாத தேஸிகசிரோ ரத்நாத்மநா வீர்பபௌ
இத்யேவம் ச வதந்தி ஹந்த !க்ருதிந :த்ரைகாலிக ஜ்ஞாநி ந : ||
ஸ்ரீ உடையவர், ஸ்ரீபாஷ்யத்தை அருளி அவைதிக மதங்களையும் ,
பிற மதங்களையும் வாதிட்டு வென்றார்.இவ்வுலகில், ஸ்ரீபாஷ்யம்
நிலைபெறவேண்டும் என்கிற க்ருபையால்,அந்த ஸ்ரீ எம்பெருமானாரே
மறுபடியும், ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகனாக அவதரித்தார் என்று, முக்காலத்தையும்
உணர்ந்த ஞாநிகள் கூறுகிறார்கள்.
5. ஸ்வாமி தேசிகன், எம்பெருமானாரின், அவதாரம் என்பதை, ஸ்வாமியின்
திருக்குமாரரான ஸ்ரீ நயினாராசார்யர் –ஸ்ரீமத் வேதாந்த தேசிக மங்களத்தில்
புகழ்கிறார்
வேங்கடசாவதாரோயம் தத்கண்டாம் ஸோதவா பவேத் |
யதீந்த்ராம் ஸோதவேத்யேவம் விதர்க்யா யாஸ்து மங்களம் ||
ஸ்வாமி தேசிகன், திருவேங்கடமுடையானுடைய அவதாரமோ?
அவரது திருமணி ஆழ்வாரின் ( கண்டை–கண்டாமணி )அவதாரமோ?
அல்லது, எம்பெருமானார், இப்படி அவதரித்தாரா ? என்று, ஸ்வாமி
தேசிகனைத் தரிசிப்போர் பலபடியாக யூகித்துப் புகழும் ஸ்வாமி
தேசிகனுக்கு மங்களம் —–என்கிறார்
6. அடுத்த ச்லோகத்தில்,
ஸ்ரீ பாஷ்யகார : பந்தாந மாத்மநா தர்ஸிதம் புந : |
உத்தர்த்து மாகமதோ நூந மித்யுக்தாயாஸ்து மங்களம் ||
உலகுக்கு முன்பு வெளிப்படுத்திய விசிஷ்டாத்வைத
சித்தாந்தத்தை, மீண்டும் உலகில் தழைக்கச் செய்ய அவதரித்த
யதிராஜரோ இவர் என்று, வித்வான்களெல்லாம் வியந்து பாராட்டும்
யதிராஜரோ இவர் என்று, வித்வான்களெல்லாம் வியந்து பாராட்டும்
வேதாந்தாசார்யருக்கு மங்களம் —————-என்கிறார்
இப்படி, யதிராஜரே , கவிராஜராக –கவி ச்ரேஷ்டராக–ஸ்வாமி
தேசிகனாக அவதரித்தார் என்பது, பூர்வாசார்யர்கள் துணிபு.
இந்த கவிராஜருக்கு, யதிராஜரிடம் , அளவில்லாத பக்தி.
7.கத்ய பாஷ்யத்தில், ஸ்வாமி தேசிகன் அருள்கிறார்—-
லக்ஷ்மீ பதேர் யதி பதேஸ்ச தயைக தாம்நோ :
யோஸௌ புரா ஸமஜநிஷ்ட ஜகத்திதார்த்தம் |
ப்ராச்யம் ப்ரகாஸியது வ :பரமம் ரஹஸ்யம்
ஸம்வாத ஏஷ சரணாகதி மந்த்ர ஸார : ||
வாத்ஸல்ய குண பரனான லக்ஷ்மிபதிக்கும், யதிபதிக்கும்
( யதிராஜர் ) உலகத்தாருக்கு நன்மையை அளிக்கும் பொருட்டு,
எந்த ஸம்வாதம் முன்பு நடந்ததோ, த்வய மந்த்ரமான அந்த
ஸம்வாதம் , முன்னோர்கள் உபதேசித்த அந்தப் பரம ரஹஸ்யத்தை
நமக்கு வெளிப்படுத்துவதாக———என்
யதிராஜர், திருவரங்கத்தில், திவ்ய தம்பதிகளிடம் சரணாகதிசெய்ததையும்,
அப்போது நடந்த ஸம்வாதத்தையும் குறிப்பிடுகிறார் )
8. ந்யாய பரிசுத்தியில் , ஸ்வாமி தேசிகன் யதிராஜரை நமஸ்கரிக்கிறார்
பத்யு ஸம்யமிநாம் ப்ரணம்ய சரணௌ தத்பாத கோடிரயோ
ஸம்பந்தேன ஸமித்யமாந விபவாந் தந்யாம்ஸ் ததாந்யாந்குருந் |
ஸுத்தம் ஸம்ஸ்ரித பாதராய ணதநோர் நாராயணஸ்யோக்திபி :
ஸ்ரீமாந் வேங்கடநாயக : ஸ்திதிபதம் நிர்மாதி நீதே :ஸுபம் ||
ஸ்ரீ யதிராஜரை நமஸ்கரித்து, அவருடைய திருமுடி சம்பந்தத்தாலும்
திருவடி சம்பந்தத்தாலும் ,பெருமைகளையும் பாக்யங்களையும் பெற்ற
ஆசார்யர்களை நமஸ்கரித்து , பாதராயணராகிய ஸ்ரீ வேத வ்யாஸரை
சரீரமாகக் கொண்ட ஸ்ரீமந்நாராயணனுடைய ஸ்ரீஸுக்திகளைக் கொண்டு,
ஸ்ரீவேங்கடநாதன் ( ஸ்வாமி தேசிகன் ), ந்யாயபரிஸுத்தியை எழுதுகிறார்
என்கிறார்.
9. தத்வமுக்தா கலாபத்தில் , ஸ்வாமி தேசிகன் சொல்கிறார் ;–
காதா தாதாகதாநாம் களதி கமநிகா காபிலீ க்வாபி லீநா
க்ஷீணா காணாத வாணீ த்ருஹின ஹரதிர: ஸௌரபம் நாரபந்தே |
க்ஷாமா கௌமாரிலோக்திர் ஜகதி குருமதம் கௌரவாத் தூரவாந்தம்
காஸங்கா ஸங்கராதோர் பஜதி யதிபதௌ பத்ரவேதீம் த்ரிவேதீம் ||
யதிராஜர், வேதங்களாகிற பத்ரவேதியை அடைந்தபோது,
புத்த மதம் நழுவுகிறது ; கபில மதம் ஓடி ஒளிகிறது ;கணாமதம் அழிகிறது;
மணம் அற்றதாகிறது; குமாரில மதம் நசிக்கிறது;குருமதம் , பெருமைக்கு
வெகு தொலைவில் எறியப்படுகிறது. இப்படியிருக்க, சங்கரர்
முதலானவர்களின் மதங்களின் நிலையைப் பற்றிச் சந்தேகம் தேவையா ?
10. ந்யாஸ திலகத்தில், யதிராஜருடைய ஸம்பந்தத்தால் ,செருக்கு
வந்ததாகச் சொல்கிறார்.
உக்த்யா தனஞ்ஜய விபீஷண லக்ஷ்யயாதே
ப்ரத்யாய்ய லக்ஷ்மண முநேர் பவதா விதீர்ணம் |
ச்ருத்வா வரம் ததநுபந்த மதாவலிப்தே
நித்யம் ப்ரஸீத பகவந் மயி ரங்கநாத ||
பெருமைமிகு திருவரங்கச்செல்வனே ! அர்ஜுனனுக்குச்
சொன்ன சரம ஸ்லோகத்தையும் , விபீஷணணுக்குச் சொன்ன
சரம ஸ்லோகத்தையும் சொல்லி, நம்பச் செய்து, ஸ்ரீ பாஷ்யகாரருக்கு
உன்னால் அளிக்கப்பட்ட வரத்தைக் கேட்டு அறிந்து, அவரது
ஸம்பந்தத்தால் செருக்கு நிறைந்த எனக்கு, எப்போதும் வரம் தந்து
அருள்வாயாக ! ( வரம் யாதெனில் ) ஸ்ரீ பாஷ்யகாரரின் திருவடிகளிலோ
அவரது சிஷ்ய பரம்பரை ஆசார்யர்களிடமோ , ப்ரபத்தியாகிய
பரண்யாஸத்தைச் செய்தவர்கள் எல்லாருக்கும், பரமபதம் அளிப்பதே
( இன்னும் பல )
11. சங்கல்ப ஸுர்யோதயத்தில் சொல்கிறார் ;–
பூயாஸ்த்ரைவித்யமாந்யஸ்த்வம் பூரி கல்யாண பாஜநம் ||
நடாதூர் அம்மாள், ஸ்வாமி தேசிகனைப் பால்ய வயதில்
அனுக்ரஹித்த ச்லோகம் . ஸ்வாமி தேசிகன் , சிறு குழந்தையாகத்
தன்னுடைய மாதுலர் ( மாமா) அப்புள்ளார் ( ஆத்ரேய ராமாநுஜர் )
கூடவே, நடாதூரம்மாளின் காலக்ஷேபத்துக்கு, கச்சிவாய்த்தான்
மண்டபத்துக்குப் போனபோது, நடாதூரம்மாள், குழந்தையான
ஸ்வாமி தேசிகனின் திருமுக காந்தியை–முக விலக்ஷணத்தைக்
கடாக்ஷித்து , அநுக்ரஹித்து,ஆசீர்வாதமாக அருளிய ச்லோகம் .
இதைத் தான் இயற்றிய சங்கல்ப ஸுர்யோதய நாடகத்தில்,
ஸ்வாமி தேசிகன் , யதி (ராஜன் ) தனக்கு ( சிஷ்யன் ) ஆசீர்வாதமாகச்
சொன்னதாக, ஒரு காக்ஷியை ஏற்படுத்துகிறார். இது, ஸ்வாமி
ஸித்தாந்தம் . ராமாநுஜ ஸித்தாந்தம் என்பது, ஆசார்ய–சிஷ்ய
1. நமோ சிந்த்யாத் புதாக்லிஷ்ட ஜ்ஞாந வைராக்ய ராஸயே |
நாதாய முநயே அகாத பகவத் பக்தி ஸிந்தவே ||
சிந்தனைக்கெட்டாத ,ஆச்சர்யமான, அநாயாசமாகத் தோன்றிய
ஜ்ஞாநமும், வைராக்யமும் நல்லறிவும் சேர்ந்த குவியலாக, ஆழமான
பகவத் பக்தியின் கடலுமான, ஸ்ரீமந்நாதமுனிகளுக்கு வந்தனம் (நமஸ்காரம்)
ஜ்ஞாநுராஹமஹிமா திசயாந்த ஸீம்நே |
நாதாய நாதமுநயேத்ர பரத்ர சாபி —
நித்யம் யதீய சரணௌ சரணம் மதீயம் ||
ஜ்ஞாந ,வைராக்ய, பக்தி நிறைந்தவரும் ,மது என்கிற அசுரனை
அழித்த பகவானின் ( ஸ்ரீ ஹயக்ரீவரின்) திருவடித் தாமரைகளில்
உண்மையான ஜ்ஞாநம் உடையவரும், அன்புக்கும், மேன்மையின்
சிறப்புக்கும் , அந்த ஸீம்நே —கடைசி எல்லையானவரும்,
ஸ்ரீ வைணவர்களுக்கு, நாதருமான ஸ்ரீமந்நாதமுனிகளுக்கு நமஸ்காரம்
3. பூயோ நமோ பரிமிதாச்யுத பக்திதத்வ —
ஜ்ஞாநாம்ருதாப்தி பரிவாஹ சுபைர் வசோபி : |
லோகேவதீர்ண பரமார்த்த ஸமக்ர பக்தி–
யோகாய நாத முநயே யமிநாம் வராய ||
அளவே இல்லாத அச்யுதன் ( ஸ்ரீ தேவநாதன் )விஷயமான ,
பக்தி,தத்வ ஜ்ஞானம் , இவைகளின் அமுதத் தடாகத்தில்( தேக்கம் )
பரிவாஹ —மேலே ததும்புகிற, தமது ஸ்ரீஸுக்திகள், ஆழ்வார்களின்
அருளிச் செயல்கள் , இவைகளால், இவ்வுலகில் இறங்கிய
பகவானைப் பற்றிய பக்தியோகியும், யோகிஸ்ரேஷ்டருமான
ஸ்ரீமந்நாதமுனிகளுக்கு, மேன்மேலும் நமஸ்காரம்.
14. ஸ்ரீ ஆளவந்தாரின் ஆசார்யன், ஸ்ரீ மணக்கால் நம்பி, இவரின்
ஆசார்யன், ஸ்ரீ உய்யக்கொண்டார் ,அவருடைய ஆசார்யன் ஸ்ரீமந்
நாதமுனிகள். மேற்சொன்னவாறு, மூன்று மங்கள ச்லோகங்களை
தம் ஆசார்யனின், ஆசார்யனுக்கு ஆசார்யன் , என்று மூன்று
முதல் ச்லோகம், ப்ராசார்யனுக்கு என்று–2ம் ச்லோகம், அதற்கும்
மேலே ஆசார்யன் என்று 3ம் ச்லோகம் என்று மூன்று ச்லோகங்களிலும்
மணக்கால் நம்பியையோ (ஸ்ரீராமமிஸ்ரர் ), உய்யக்கொண்டாரையோ
(ஸ்ரீ புண்டரீகாக்ஷர்) வந்திக்காமல், அவர்கட்கும் ஆசார்யரான ஸ்ரீமந்
ஸ்தோத்ர ரத்ன பாஷ்யத்தில் சொல்லும்போது,ஆசார்யனுடன்
ப்ராசார்யனும் இருப்பாரேயானால், ப்ராசார்ய வந்தனம் ப்ரதானம்
என்கிறார்.
15. ஸ்ரீ ஆளவந்தார், இப்படித் தன்னுடைய க்ரந்தங்களில்
மங்கள ச்லோகம் இடும்போது, ஸ்ரீ உடையவரோ கீதாபாஷ்யத்தின்
தொடக்கத்தில்,
யத்பதாம் போருஹத்யான வித்வஸ்தா சேஷ கல்மஷ : |
வஸ்துதாமுபயா தோஹம் யாமுநேயம் நமாமிதம் ||
என்று ஸ்ரீ ஆளவந்தாருக்கு மங்கள ச்லோகம் இடுகிறார்.
(மஹா பூர்ணர் ); அவருடைய ஆசார்யன் ஸ்ரீ ஆளவந்தார்.
ஸ்ரீ இராமாநுஜர் , தன் ஆசார்யனின் ஆசார்யனுக்கு, மங்கள
ச்லோகம் இடுகிறார். ஸ்வாமி தேசிகன், தன்னுடைய
16. ஆனால்,யதிராஜ ஸப்ததியில் ,
பிரதம ஆசார்யனான ஸ்ரீமன் நாராயணன் , பிறகு , பெரிய பிராட்டி,
பிறகு விஷ்வக்ஸேநர் , நம்மாழ்வார், நாதமுனிகள், உய்யக்கொண்டார்,
மணக்கால் நம்பி ஆளவந்தார், பெரியநம்பி ( மஹா பூர்ணர் ),
யதிராஜர் என்கிற வரிசையில், மங்கள ச்லோகம் இடுகிறார்.
நீசனேன் எழுதுவதில் குறை பொறுத்து, நிறை போற்றி,அருள வேண்டுகிறேன்.
i . யதிராஜன் —யதிகளுக்கு ராஜன்; யதீச்வரர்களுக்குத் தலைவன்;
அது யார் ! அவரே ஸ்ரீ ராமாநுஜன் .
இந்த யதிராஜரைப் போற்றிப் புகழ்ந்து ஸப்ததி –எழுபது ச்லோகங்கள்
இதுவே, யதிராஜ ஸப்ததி
அருளி இருக்கிறார்,
தொடங்கியதும், ஸ்வாமி தேசிகனுக்கு, ஸ்ரீ உடையவர்
74 ஸிம்ஹாசநாதிபதிகளை நியமித்து, விசிஷ்டாத்வைதத்தை
74 ஸிம்ஹாசநாதிபதிகளை நியமித்து, விசிஷ்டாத்வைதத்தை
வேரூன்றி வளரச் செய்தது நினைவுக்கு வர, 74 ச்லோகங்கள்
இயற்றினாரோ ? ஸ்வாமி தேசிகனே அறிவார் !
i i i . வேதங்களை மீட்டு, பிரமனுக்கு மீண்டும் அருளி, விளங்கச்
செய்தவர், ஸ்ரீ ஹயக்ரீவன் . வேதாந்தமான ப்ரஹ்மஸுத்ரத்தை
விளக்கியவர், ஸ்ரீ உடையவர்–பாஷ்யகாரர் .உபய வேதாந்தத்தை
விளக்கம் செய்தவர், ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன். மூவருமே,
பரம ஆசார்யர்கள். நமது ஸம்ப்ரதாயத்துக்கு, மிக முக்யமானவர்கள்.
i v . உபய வேதாந்த ஆசார்யரான ஸ்வாமி தேசிகன் அருளிய இந்த
“ஸப்ததி”, கவிதார்க்கிகஸிம்ஹநாதம் என்கிறார் ஸ்ரீ ஸேவா ஸ்வாமி .
ஸ்வாமி தேசிகனாலேயே, “ஸாரமுள்ளது ” என்று புகழப்பட்டது,
“இதற்கு முன்பெல்லாம்,அடியேனின் ச்லோகங்கள் இப்படி
இருந்ததில்லை; ஸ்ரீ பாஷ்யகாரரின் புகழைச் ச்லோகமிட்டதும்,
ச்லோகங்கள் அழகாக அமைகின்றன” (19 வது ச்லோகம்)
from Sriman Narayanan to Sri Yathirajar
2.These slokas are very rich in meanings and surely will give anugraha of “poorvachaaryars ” .
3. Adiyen feels that there will be no objection/reluctance/second-
4. With this strong belief, adiyen gives here the slokas of Swami Desikan who prayed ” Acharya parambarai”
1. ஸ்வாமி தேசிகன்
——————————
——————————
ராமாநுஜ தயாபாத்ரம் ஞானவைராக்ய பூஷணம் |
ஸ்ரீமத் வேங்கடநாதார்யம் வந்தே வேதாந்த தேசிகம் |\
நபஸ்ய மாசி ஸிஸ்ரோணாயாம் அநந்தார்ய குரூத்பவம் |
ஸ்ரீவேங்கடேச கண்டாம்சம் வேதாந்தகுரு மாஸ்ரயே ||
2. ஸ்ரீ ராமாநுஜர் —ஸ்ரீ உடையவர்
. ப்ரணாமம் லக்ஷ்மணமுநி :ப்ரதிக்ருஹ்ணாது மாமகம் |
ப்ரஸாதயதி யத்ஸுக்தி : ஸ்வாதீநபதிகாம் ச்ருதிம் ||
3. பெரிய நம்பிகள்
–. தயாநிக்நம் யதீந்த்ரஸ்ய தேசிகம் பூர்ணமாச்ரயே |
யேந விச்வஸ்ருஜோ விஷ்ணோ : அபூர்யத மநோரத : ||
யேந விச்வஸ்ருஜோ விஷ்ணோ : அபூர்யத மநோரத : ||
4. ஆளவந்தார் என்கிற யாமுனாசார்யர்
. விகாஹே யாமுனம் தீர்த்தம் ஸாதுப்ருந்தாவநே ஸ்திதம் |
நிரஸ்த ஜிஹ்மக ஸ்பர்ஸே யத்ர க்ருஷ்ண : க்ருதாதர : ||
5.மணக்கால் நம்பி
. அநுஜ்ஜித க்ஷமா யோகம் அபுண்யஜந பாதகம் |
அஸ்ப்ருஷ்ட மதராகம் தம் ராமம் துர்யம் உபாஸ்மஹே ||
அஸ்ப்ருஷ்ட மதராகம் தம் ராமம் துர்யம் உபாஸ்மஹே ||
6.உய்யக்கொண்டார்
. நமஸ்யாமி அரவிந்தாக்ஷம் நாதபாவே வ்யவஸ்திதம் |
சுத்த ஸத்வமயம் சௌரே : அவதாரமிவாபரம் ||
சுத்த ஸத்வமயம் சௌரே : அவதாரமிவாபரம் ||
–
7. ஸ்ரீமந்நாதமுநிகள்
7. ஸ்ரீமந்நாதமுநிகள்
. நாதேந முநிநா தேந பவேயம் நாதவாநஹம் |
யஸ்ய நைகமிகம் தத்த்வம் ஹஸ்தாமலகதாம் கதம் ||
8.ஸ்ரீ நம்மாழ்வார்
. யஸ்ய ஸாரஸ்வதம் ஸ்ரோதோ வகுலாமோத வாஸிதம் |
ச்ருதீநாம் விச்ரமாயாலம் சடாரிம் தம் உபாஸ்மஹே ||
ச்ருதீநாம் விச்ரமாயாலம் சடாரிம் தம் உபாஸ்மஹே ||
9. ஸ்ரீ விஷ்வக்ஸேநர்
. வந்தே வைகுண்ட ஸேநாந்யம் தேவம் ஸுத்ரவதீ ஸகம் |
யத்வேத்ர சிகரஸ்பந்தே விச்வ மேதத் வ்யவஸ்திதம் ||
யத்வேத்ர சிகரஸ்பந்தே விச்வ மேதத் வ்யவஸ்திதம் ||
10. பெரிய பிராட்டி –ஸ்ரீ மஹாலக்ஷ்மி .
. ஸஹ தர்மசரீம் சௌரே : ஸம்மந்த்ரித ஜகத்திதாம் |
அநுக்ரஹமயீம் வந்தே நித்யமஜ்ஞாத நிக்ரஹாம் ||
அநுக்ரஹமயீம் வந்தே நித்யமஜ்ஞாத நிக்ரஹாம் ||
11. பகவான்-ஸ்ரீமன் நாராயணன்–ஆதிகுரு .
. கமபி ஆத்யம் குரும் வந்தே கமலாக்ருஹ மேதிநம் |
ப்ரவக்தா சந்தஸாம் வக்தா பஞ்சராத்ரஸ்ய ய : ஸ்வயம் ||
ப்ரவக்தா சந்தஸாம் வக்தா பஞ்சராத்ரஸ்ய ய : ஸ்வயம் ||
Again, adiyen stresses that it is NOT necessary to observe what adiyen said above.
v i . இனி, யதிராஜ ஸப்ததியில் ,ஸ்வாமி தேசிகன் ,அடியார்களாகிய
நமக்குக் கொடுத்த யதிராஜரின் புகழை , ஒவ்வொரு
ச்லோகமாகச் சுருக்கமாக அனுபவிப்போம்
இலக்காக இருக்கும் லக்ஷ்மிபதி ; இவனே ஆதிகுரு ; முதல் ஆசார்யன்;
உபதேச பரம்பரையில் வந்தவை என்பதை மனத்தில் தெளிந்து,
வேதத்தை உபதேசித்த வெள்ளைப் பரிமுகனாக பகவான் நின்று,
தனக்கு உபதேசித்ததை எண்ணி,நெகிழ்ந்து, முதல் ச்லோகத்தில்,
ஆதிகுருவான—ப்ரதம ஆசார்யனான, பகவானை வணங்குகிறார்.
2. ஸஹ தர்மசரீம் சௌரே : ஸம்மந்த்ரித ஜகத்திதாம் |
அநுக்ர2ஹமயீம் வந்தே நித்யமஜ்ஞாத நிக்ரஹாம் ||
திவ்ய தம்பதியரை, “கமலா க்ருஹ மேதிநம்” என்று நமஸ்கரித்தவர்,
இந்த ச்லோகத்தில், பிராட்டியை ஸேவிக்கிறார். ஆசார்ய
வடிவானவள். ஜீவாத்மாக்களுக்கு, நன்மைகளைச் செய்வதிலேயே
கணமும் பிரியாமல் ,கூடவே இருப்பவள்.
பகவான், பிராட்டியிடம் சொல்கிறாராம்.
உண்டியே, உடையே என்று உலக சுகங்களில் மயங்கி , துன்பத்தில்
உழலும் ஜீவாத்மாக்களைத் திரும்பவும் நம்முடைய வைகுண்டத்துக்கு
ஏற்ற,நீ தூண்டினாய். அதனால்,ப்ரஹ்மாவைப் படைத்து,
வேதங்களை உபதேசித்து, ப்ரஹ்மா மூலமாக சரீரம்,
வேதங்களை அத்யயனம் செய்து, தர்ம மார்க்கத்தில் இழிந்து
வேதங்களை அத்யயனம் செய்து, தர்ம மார்க்கத்தில் இழிந்து
பக்தி, ப்ரபத்தி இவைகளை அநுஷ்டித்து,பாப, புண்யங்களை
ஒழித்து, இங்கு வருவார்கள் என்று ஏற்படுத்தினேன்.ஆனால்,
வேதங்களுக்குத் தவறான அர்த்தங்களைச் சொல்பவர்கள்
வார்த்தைகளில் மயங்கி இருக்கிறார்கள். அவர்களைத் திருத்த
திருக்குருகூரில் அவதரித்துள்ள சடகோபனுக்கு, நாமே நேரில்சென்று ,
தத்வங்களை உபதேசித்து , அவர் மூலமாக, ஜீவாத்மாக்களைத்
திருத்தலாமா —- என்று கேட்டாராம்.
அதற்கு, பிராட்டி, நாமே நேரில் சென்று, நாங்கள்தான் ஜகத்காரணம்,
நாங்களே சேஷிகள் என்று சொன்னால் ஒருவரும் நம்பமாட்டார்கள்;
யானையின் மூலமாக, இன்னொரு யானையை வசப்படுத்துவதுபோல
நமது ஸேநாதிபதியான விஷ்வக்ஸேனரை அனுப்பி,சடகோபனுக்கு
உபதேசிக்கச் செய்து, சடகோபன் மூலமாகவே ஜீவாத்மாக்களைத்
திருத்தலாம் என்று யோசனை கூறினாளாம்.
உடனே பகவான், பிராட்டியிடம், “நீயே விஷ்வக்ஸேனருக்கு
உபதேசித்து, அவரைக் குருகூர் சடகோபனிடம் அனுப்பி,
தத்வார்த்தங்களைச்சொல்லுமாறு அறிவுரை கூறுவாயாக “
தத்வார்த்தங்களைச்சொல்லுமாறு அறிவுரை கூறுவாயாக “
என்றாராம்.
இப்படி, ஸேநாதிபதியான விஷ்வக்ஸேநருக்கு தத்வங்களை
உபதேசித்து, பெரிய உபகாரம் செய்த பெரிய பிராட்டியை
நமஸ்கரிக்கிறேன்
யத்வேத்ர சிகரஸ்பந்தே விச்வ மேதத் வ்யவஸ்திதம் ||
விஷ்வக்ஸேநர் என்கிற சேனைமுதலியார், நித்யஸுரிகளுக்கும்
முக்தர்களுக்கும் , பரமபதத்தில் தலைமையேற்று ஒழுங்குபடுத்துபவர்.
நித்யஸுரிகள் ப்ரக்ருதி சம்பந்தமே இல்லாமல்,பரமபதத்தில்
எப்போதும் பகவத் கைங்கர்யத்தில் ஈடுபட்டு ,பரம ஆனந்தத்துடன்
இருப்பவர்கள். முக்தர்களோ பக்தி அல்லது ப்ரபத்தியை அனுஷ்டித்து
ப்ரக்ருதியின் தொடர்பை அறுத்து,பரமபதத்தை அடைந்து,
திவ்ய தம்பதிகளுக்கு எப்போதும் கைங்கர்யம் செய்து ஆனந்திப்பவர்கள் .
இந்தப் ப்ரக்ருதி , பகவானுக்கு லீலா விபூதி. இங்கு கோடிக்கணக்கான
அண்டங்கள் உள்ளன;ஒவ்வொரு அண்டத்திலும், 14 உலகங்கள் உண்டு.
யாவும், திவ்யதம்பதியரின் ஆணைக்கு உட்பட்டு, செயலாற்றுகின்றன.
திவ்ய தம்பதியருக்கு அடுத்தபடியாக, கண்காணிப்பவர், விஷ்வக்ஸேநர் .
எனவே, இவை அனைத்தும், இவரது ஆளுகைக்கு உட்பட்டது எனலாம்.
இவர், ஸுத்ரவதியின் நாயகர். ஸுத்ரவதி, கணவரான சேனைமுதலியாரை
விரைவாகச் சென்று, குருகூர் சடகோபனுக்கு ,உபதேசிக்குமாறு
தூண்டுகிறாளாம்.அதனாலேயே, ஸுத்ரவதி ஸமேத ஸ்ரீ விஷ்வக்ஸேநர்
என்று ஸ்வாமி தேசிகன் ஸேவிப்பதாகச் சொல்வார்கள்.
ஸ்ரீ வைகுண்டம் சென்றுவிட்டால் ,ஹவிர்பாகம் கிடைக்காமல்
போய்விடுமே என்று தேவர்கள் இடையூறு செய்ய நினைத்தாலும்
ஸேனைமுதலியாரிடம் உள்ள பயத்தால், அப்படிச் செய்ய
நடுங்குவார்களாம். அப்படிப்பட்ட ஸுத்ரவதீ ஸமேத
ஸ்ரீவிஷ்வக்ஸேனரை நமஸ்கரிக்கிறேன்
நடுங்குவார்களாம். அப்படிப்பட்ட ஸுத்ரவதீ ஸமேத
ஸ்ரீவிஷ்வக்ஸேனரை நமஸ்கரிக்கிறேன்
4. யஸ்ய ஸாரஸ்வதம் ஸ்ரோதோ வகுலாமோத வாஸிதம் |
ச்ருதீநாம் விச்ரமாயாலம் சடாரிம் தம் உபாஸ்மஹே ||
ஸ்வாமி தேசிகன் , இந்த ச்லோகத்தின் மூலம் ஸ்ரீ சடகோபரை
ஸேனைமுதலியாருடையவும் அம்சம் என்றும் சொல்வர்.
அவதரித்து, 12 நாட்கள் வரை பால்கூட அருந்தாது, கண்கள்
திறக்காது இருந்ததால் பெற்றோரான காரியாரும் , உடையநங்கையும்
ஆழ்வார்திருநகரியில் நித்ய வாஸம் செய்யும் பொலிந்துநின்றபிரான்
சந்நிதியில் இருத்தி,”மாறன் ” என்று பெயர் சூட்டினர்.
குழந்தை, சந்நிதியிலிருந்து தவழ்ந்து சென்று அருகில் இருந்த
புளியமரத்தின் அடியில் யோகாசனத்தில் அமர்ந்தது. இப்படியே,
16 ஆண்டுகள் கழிந்தன. அப்போது,விஷ்வக்ஸேநர் ,
மாறனுக்கு “பஞ்சஸம்ஸ்காரங்களை”ச்செய்து, மந்த்ரங்கள்,
ரஹஸ்யார்த்தங்கள் என்பன எல்லாவற்றையும் உபதேசித்தார்.
மாறன், சிறுவயதிலேயே ,”சடவாயு”வை ஜயித்ததால் ,”சடகோபன் “
என்றும், ஆழ்வார்திருநகரி பொலிந்து நின்ற பிரான், மகிழம்பூ
மாலையை அனுக்ரஹிக்க ,அதை அணிந்துகொண்டதால்,
“வகுளாபரணர் ” என்றும் தன்னுடைய பாசுரங்கள் போன்றவற்றின்
மூலமாக ,பிற மதங்களைக் கண்டனம் செய்ததால் “பராங்குசர் “
என்றும் ,திருக்குருகூரில் அவதரித்ததால் “குருகைப்பிரான் “
என்றும் ,இவருக்குத் திருநாமங்கள் உண்டு.
இவருக்கு முன்பாகவே ,த்வாபரயுகத்தின் முடிவில் ,அவதரித்த
மதுரகவிகள் , வடதேச யாத்திரையில் அயோத்தியில் இருந்தார்.
ஒருநாள் இரவில், தெற்கே உள்ள எம்பெருமானை வணங்க,
தெற்கு நோக்கிக் கைகூப்பியபோது, தெற்கே ஒரு பேரொளியைக்
கண்டார். அதிசயித்து, அந்தப் பேரொளியைத் தேடித் தெற்கே
,வந்தவர் , குருகூர்க் கோயிலில் அந்தப் பேரொளி உட்புக,
இவரும் பின்தொடர்ந்து வந்து, அங்கு புளியமரத்தடியில்,
யோகத்தில் இருந்த சடகோபரை ஸேவித்தார்.அவரோ,
பாசுரங்களைச் சொல்ல, மதுரகவிகள், இவற்றைப்
பட்டோலைப் படுத்தினார்.
மகிழம்பூ மணம் —அதாவது, ப்ரஹ்ம கந்தம் —அதாவது
பகவானின் லீலைகள்,தத்வங்கள் ஆகிய மணம் வீசுகிறதாம்.
பிற மதஸ்தர்களின் குதர்க்க அர்த்தங்களால் வேதமாதா
களைத்துப்போய் ,ஆழ்வாரின் திருவாய்மொழியில்
ச்ரம பரிகாரம் செய்து கொள்கிறாளாம் . ஆழ்வார், சடவாயுவை
ஜயித்ததுபோல,அல்ப அறிவாளிகளின் வீண்வாதங்களையும்
ஜயிக்கிறாராம் .இப்படி, பகவானை இடைவிடாது த்யானித்து,
அவனது சேர்க்கையை , ஆழ்வார் பெறுகிறார். இதனால்,
ஆழ்வாரின் மகிழம்பூ மணம் பகவானுக்கும், பகவானின்
திருத்துழாய் மணம் ஆழ்வாருக்கும் பரவி உள்ளது .
இப்படிப்பட்ட ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரை நமஸ்கரிக்கிறேன் .
பகவானை இடைவிடாது த்யானித்து அனுபவிக்கும் ஆழ்வாரை,
ஸ்வாமி தேசிகன் விடாமல் த்யானம் செய்வதால் ,ஸ்வாமி
தேசிகனிடமும் ,அவருடைய ஸ்ரீஸுக்திகளிலும் ,மகிழம்பூ
வாசனையும் , துளசி வாசனையும் சேர்ந்து வீசுகிறது. இது
ரஸா னுபவம்.
5. நாதேந முநிநா தேந பவேயம் நாதவாநஹம் |
யஸ்ய நைகமிகம் தத்த்வம் ஹஸ்தாமலகதாம் கதம் ||
இந்த ச்லோகத்தில் ஸ்ரீமந்நாதமுநிகளை நமஸ்கரிக்கிறார் .
வீரநாராயணபுரத்தில் ( தற்போதைய காட்டுமன்னார்குடி )
ஆனி அநுஷத்தில் அவதாரம்.பால்யத்திலேயே யோகத்தில்
இழிந்தவர். திருக்குடந்தை ஸ்ரீ ஆராவமுதன் ஸந்நிதியில்
“ஆராவமுதே, அடியேனுடலம் நின்பால் அன்பாயே
நீராய் அலைந்து கரைய உருக்குகின்ற நெடுமாலே
சீரார் செந்நெல் கவரிவீசும் செழுநீர் திருக்குடந்தை
ஏரார் கோலம் திகழக் கிடந்தாய் !கண்டேன் எம்மானே !’
என்கிற திருவாய்மொழிப் பாசுரத்தை,பக்தர் சிலர் பாடக்கேட்டு,
அவர்களை , எல்லாப் பாசுரங்களையும் சொல்லுமாறு,
நாதமுனிகள் வேண்ட, அவர்கள் இதற்குமேல் தெரியாதென்று
சொல்ல, திருவாய்மொழி முழுவதையும் தெரிந்துகொள்வதற்காக
ஆழ்வார்திருநகரிக்கு எழுந்தருளினார். அங்கும், ஒருவருக்கும்
திருவாய்மொழி முழுவதும் தெரியவில்லை.அச்சமயத்தில்,
ஒரு பக்தர், ஆலோசனைப்படி, மதுரகவிகளின் “கண்ணிநுண்
சிறுத்தாம்பு “–11 பாசுரங்களை உபதேசமாகப் பெற்று, (முழுவதும்
ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரைப் போற்றும் பாசுரங்கள் ), அவற்றைப்
பன்னீராயிரம் தடவை ஆவ்ருத்தி செய்து (ஜபித்து ), நித்யஸுரியான
ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரை ஸாக்ஷாத்கரித்து, அவரை ஆசார்யராக வரித்து,
அவரிடம்,மறைந்துபோன திருவாய்மொழி ,மற்ற ப்ரபந்தங்கள்
ரஹஸ்யஅர்த்தங்கள்,ப்ரஹ்மஸுத்ரங்
உபதேசமாக அடைந்தார்.ஸ்ரீ நம்மாழ்வார், “பொலிக!பொலிக!பொலிக!”
“கலியும் கெடும் கண்டுகொண்மின்” என்கிற வாசகத்தால்,
“கலியும் கெடும் கண்டுகொண்மின்” என்கிற வாசகத்தால்,
கீழையகத்தாழ்வான் (க்ருஷ்ணன் ), மேலையகத்தாழ்வான்(வரதன் )
இருவருக்கும்,தாளம் அமைத்துக் கற்பித்தார் . ஸ்ரீ நம்மாழ்வார்
அருள்செய்ய, பகவானுடைய ஸ்வரூபம் , கல்யாணகுணங்கள் ,
நித்ய விபூதி, லீலா விபூதி, அனைத்தையும் அறிந்து, யோகீச்வரனாக
விளங்கினார்.
தன்னுடைய மருமான்கள் மூலமாக, பகவத் விஷயத்தை அனுபவித்து
ரஸித்து,பகவானை சரணம் அடைய மிகவும் உதவிய
ஸ்ரீமந்நாதமுநிகளை , அவருக்குத் தாஸனாக இருந்து நமஸ்கரிக்கிறேன்.
( ஸ்ரீமந்நாதமுநிகளுக்கு, அந்தரங்க, முக்ய சிஷ்யர்களில்,
உருப்பட்டூர் ஆச்சானும் ஒருவர் . அவரது வம்ச பரம்பரையினர்
இன்றும் உருப்பட்டூர் என்று தங்கள் பெயருக்கு முன்னால்
சேர்த்துக்கொள்கின்றனர் )
6. நமஸ்யாமி அரவிந்தாக்ஷம் நாதபாவே வ்யவஸ்திதம் |
சுத்த ஸத்வமயம் சௌரே : அவதாரமிவாபரம் ||
இந்த ச்லோகத்தால்,உய்யக்கொண்டாரைத் (புண்ட்ரீகாக்ஷர் )
மந்த்ரங்களையும் அவற்றின் அர்த்தங்களையும் ,ரஹஸ்யங்களையும்
நாலாயிர திவ்ய ப்ரபந்தங்கள் ,விசேஷ அர்த்தங்கள் எல்லாவற்றையும்
உபதேசமாகப் பெற்றவர். ஆசார்யரான –ஸ்ரீமந்நாதமுநிகள் —போர
உகந்த சிஷ்யர்.ஸ்ரீமந்நாதமுநிகள் , தன்னுடைய பேரரான
ஆளவந்தாருக்குத் தக்க சமயத்தில் ,வேதாந்த அர்த்தங்களை
உபதேசமாக அருளும்படி, இவரை நியமித்தார். உய்யக்கொண்டார்,
ஆளவந்தாருக்குத் தக்க சமயத்தில் ,வேதாந்த அர்த்தங்களை
உபதேசமாக அருளும்படி, இவரை நியமித்தார். உய்யக்கொண்டார்,
பணிகிறேன் .
7. அநுஜ்ஜித க்ஷமா யோகம் அபுண்யஜந பாதகம் |
இந்த ச்லோகத்தால், ஸ்வாமி தேசிகன் ,மணக்கால்நம்பியைத்
துதிக்கிறார்.லால்குடிக்கு அருகே உள்ள மணக்கால் க்ராமத்தில்
எல்லாவற்றையும் உபதேசமாகப் பெற்றவர். உய்யக்கொண்டாருக்கு
பகவான் கண்ணன் என்றால், மணக்கால்நம்பி 4வது ராமர்.
அஹங்காரமோ,தற்புகழ்ச்சியோ இல்லாதவர் ;ஆசார்ய
பரம்பரைக்கு உயிர் கொடுத்த உய்யக்கொண்டாரின் கட்டளையை
ஏற்று,நாதமுநிகளின் பேரரான ஆளவந்தாருக்கு, (அவர் அரசராக
இருந்த வேளையில் ) தூதுவளைக்கீரை சமர்ப்பிக்கும் வ்யாஜத்தில்
அவரை அணுகி,திருவரங்கம் அழைத்து வந்து திவ்ய தம்பதிகளை
ஸேவிக்கச் செய்து, ஸ்ரீமந்நாதமுநிகள் , உய்யக்கொண்டார் —–
உபாஸிக்கிறேன்
. ஆளவந்தார் என்கிற யாமுனாசார்யர்
8. விகாஹே யாமுனம் தீர்த்தம் ஸாதுப்ருந்தாவநே ஸ்திதம் |
நிரஸ்த ஜிஹ்மக ஸ்பர்ஸே யத்ர க்ருஷ்ண : க்ருதாதர : ||
ஸ்ரீமந்நாதமுநிகள் —இவரது குமாரர் ஈச்வர பட்டர் –இவரது
திருக் குமாரர் யாமுனாசார்யர் (யமுனைத் துறைவர் ),ஆடி மாதம்
உத்தராஷாடா நக்ஷத்ரத்தில் அவதாரம். மணக்கால் நம்பியிடம்
சாஸ்த்ர அர்த்தங்களைப் பயின்றவர் .சோழநாட்டு அரச ஆஸ்தான
வித்வான் ஆக்கியாழ்வானை ,இவர் ,அவரிடம் மூன்று
விஷயங்களைக் கூறி மறுக்கச் சொல்லி,அவர் மறுக்க இயலாது
திகைத்தபோது, யாமுனரே அவற்றுக்கான மறுப்பையும் சொல்ல,
பட்டத்துராணி மகிழ்ந்து, ” என்னை ஆளவந்தீரோ ” என்று சொல்ல
அன்றுமுதல் “ஆளவந்தார் ” என்கிற திருநாமமும் சேர்ந்தது.
யமுனையின் தீர்த்தத்தில் கோடைகாலத்தில் கஷ்டப்படுபவன்
முழுகித் திளைத்து மகிழ்வதுபோல ,யாமுனரின் குணப்
ப்ரவாஹத்தில் மூழ்கித் திளைப்பதாயும் ,ஸாதுவான யமுனை
நதி, ப்ருந்தாவனத்தில் காடுகளின் ஊடே வரும்போது, காளியனால்
துன்பப்பட்டதால்,அந்த சர்ப்பக் கூட்டத்தையே விரட்டி, கண்ணன்
யமுனை நதியிலும், மணல் திட்டுக்களிலும் கோபியரோடு
விளையாடி, இப்படி கண்ணனால் பஹுமாநிக்கப்பட்டதென்றும்
யாமுனரும் சாதுக்களான பெரியநம்பி முதலிய சிஷ்யர்களுக்கு
உபதேசங்கள் செய்து காத்தவர் என்றும் , யமுனைக்குக் கருணை
செய்ததைப் போல, ஆளவந்தாரிடமும் ,கண்ணன் பரிவு
காட்டினான் என்றும் –“யத்ர க்ருஷ்ண க்ருதாதர : ” என்று சொல்லி,
ஆளவந்தாரின் குணங்களாகிய வெள்ளச்சுழிப்பில் ஆழ்ந்து
அவரை வணங்குகிறேன் ——–என்கிறார் ஸ்வாமி தேசிகன்.
9. தயாநிக்நம் யதீந்த்ரஸ்ய தேசிகம் பூர்ணமாச்ரயே |
யேந விச்வஸ்ருஜோ விஷ்ணோ : அபூர்யத மநோரத : ||
பெரிய நம்பியை (மஹாபூர்ணர் ) இந்த ச்லோகத்தில்,ஸ்தோத்ரம்
செய்கிறார்.
என்கிற மஹா ஆசார்யர்களால், ஸ்ரீவைஷ்ணவ ஸம்ப்ரதாயம்
வளர்ந்தது. இருந்தாலும்,வேதங்களுக்கு விரோதமான அர்த்தங்களைச்
சொல்லி, பகவானின் கல்யாணகுணங்கள் , உபய விபூதிகளை
மறைக்கும் பாஷாண்டிகளும் தலையெடுத்து , ஸம்ப்ரதாயத்துக்குக்
வருமாறு அர்ச்சக முகேன நியமித்து, அவரும் எழுந்தருளி
“நாயிந்தே ” என்று வேண்ட,”நீர், ராமானுஜருக்கு ஆளவந்தார்
அருளிய வேதாந்த சாஸ்த்ரங்களை எல்லாம் உபதேசித்து
அவர் மூலமாக நமது சித்தாந்தத்தை நன்கு விளங்குமாறு செய்வீராக “
என்று கட்டளை இட்டார். பெரியநம்பிகளும், ராமானுஜர் இருக்கும்
இடமான திருக்கச்சிக்கு நாமே சென்று ,பெரிய பெருமாளின்
கட்டளையை நிறைவேற்றுவோம் என்று ஸ்ரீரங்கத்தைவிட்டுக்
காஞ்சிக்குப் புறப்பட்டார்.
காஞ்சிபுரத்திலோ , ஸ்ரீ தேவப்பெருமாள் ,திருக்கச்சி நம்பி மூலமாக,
ராமானுஜருக்கு அநுக்ரஹித்து , பெரிய நம்பிகளை ஆச்ரயிக்கும்படிக்
கட்டளையிட , ராமானுஜரும் அதை சிரசா வகித்து, காஞ்சியிலிருந்து
ஸ்ரீரங்கத்துக்குப் புறப்பட்டார்.
இப்படி, பெரிய நம்பிகளும், ராமாநுஜரும் , மதுராந்தகத்தில்
ஏரிகாத்த ராமன் ஸந்நிதியில் சந்தித்துக்கொண்டனர். பெரியநம்பிகள்
ராமானுஜருக்கு, அங்கேயே மந்த்ரோபதேசங்கள் ,அர்த்தவிசேஷங்கள்
எல்லாவற்றையும் சொல்லி அருளினார். இப்படியாக,பெரிய நம்பிகள்
உடையவர்மீது, மிகுந்த கருணையுடன் இருந்து , உடையவர் மூலமாக
ஜனங்களையும் திருத்தி, பெரிய பெருமாளின் திருவுள்ளத்தையும்
பூர்த்தி செய்த பகவத் ,ஆசார்ய பூர்ணத்வம் உள்ள பெரியநம்பிகளை
வணங்குகிறேன் —-என்கிறார் , ஸ்வாமி தேசிகன்
ஸ்ரீ ராமாநுஜர் —ஸ்ரீ உடையவர்
ச்ருதிகளின் ( வேதங்களின் ) அர்த்தங்களை ஒன்றுக்கொன்று
விரோதமின்றி அனைவரும் ஏற்றுப் பாராட்டும்படி ஸ்ரீ ராமானுஜரின்
ஸ்ரீஸுக்தி உள்ளது . இந்த ஸ்ரீஸுக்தி “சைரந்த்ரீ ” மற்றும் “ஸ்வாதீனபதிகா”
என்கிறார் ஸ்வாமி தேசிகன்.
ராஜாக்களுக்குப் பல மனைவிகள் இருப்பர்.அவர்களுள் “ஸ்வாதீன பதிகா “
என்பவள் ,தன்னுடைய மயக்குப்போகங்களால் , அரசனைத் தன்
ஸ்வாதீனத்திலேயே வைத்திருப்பாள் .இவளுக்கு ஒரு தாதி இருப்பாள்.
“சைரந்த்ரீ ” என்று பெயர். இவள் , அரசிக்குப் பலவகையிலும் பணிவிடை
செய்து ,ஸ்நானம் செய்வித்து , கூந்தலில் நறுமணத்தைலத்தைத் தடவி
கூந்தலில் ஒரு சிக்கு இல்லாமல் லாகவமாக எடுத்து , வாரி , பின்னி ,
முடிந்து ,வாசனைப் பூக்களைச்சூட்டி , அணிகலன்களையும் சூடி
அரசன் பார்த்து ஆனந்தம் அடையும்படி செய்வாள்.
அதைப்போல , ” ச்ருதி “—உபநிஷத் நாயகி .இவளுடைய புருஷன்
புருஷோத்தமன் –பகவான். வேதவாக்யங்களுக்கு , பிற மதவாதிகள்
அர்த்தங்களை மாற்றிச் சொல்லி, பொய் என்றும் சொல்லி ,அழுக்கை
ஏற்றிவிட்டார்கள் .இந்த மாதிரியான அழுக்குகளை , ராமாநுஜரின்
ஸ்ரீஸுக்திகள் என்கிற “சைரந்த்ரீ ” மீமாம்சம் போன்ற வாசனைத்
தைலங்களைத் தடவி, சிக்கலை எடுத்து, அழுக்கைப் போக்கி ,
உண்மையான ரூப கல்யாண குணவிசேஷங்களை உடைய பகவானையும்
உண்மையான ரூப கல்யாண குணவிசேஷங்களை உடைய பகவானையும்
வேதங்களையும் சேர்த்து கைங்கர்யம் செய்யும் ஜீவாத்மாக்கள்
அனுபவிக்கும்படி மஹோபகாரம் செய்த ராமாநுஜருக்கு
எந்தக் கைம்மாறும் இயலாத நிலையில் ,நமஸ்காரத்தைச்
செய்கிறேன் ; அதை ஏற்று ,ஸ்ரீ உடையவர் ,அடியேனை அனுக்ரஹிப்பாராக
என்கிறார் ஸ்வாமி தேசிகன் .
இனி ——யதிராஜ வைபவ கல்யாண குணங்களை மிகச் சுருக்கமாக
ஒவ்வொரு ச்லோகமாகப் பார்ப்போம்
